Ədəbiyyatımızın "Yay axşamı"

Onun çıraq-çıraq lalələri, - müəllifin poetik-fəlsəfi obrazı kimi, - ilk “Yay axşamı” kitabından indiyədək otuzluq, əllilik,.. yetmişlik lampalar tək yandı və bir işıqlı gün də yüzlük lampa olub, tonqal- tonqal yanacaq.

Həyatda təsadüf deyilən şey varmı görən?

Elə adındaca iki böyük mədəniyyəti birləşdirən Əliİsa çoxşaxəli maarifçi bir yaradıcılığa Nicat verdi. 

Tütçevin - “Payız axşamı”, Pasternakın - “Qış gecəsi”, Müşfiqin “Yenə o bağ olaydı” rəmzli Yay günü...

Ağaclıqda oxuyan sisəngləri, cırcıramaları, sarı zanbaqlar açmış qamışlı gölmələrdə “xor kapellası” ilə heç bir musiqinin verə bilmədiyi zövqü verərək, ləbaləb doldurduğu insan xəyalının dibsiz qədəhində xatirələr buzunu əridib də... kol-kos qaranlığından göyümsov- göyümsov işıldayan işıldaquşları ilə.., haşa, başqa heç bir nəsnənin duyurmadığı duyğular yaşadan bir Yay axşamı... 

...Azərbaycan maarifçiliyinin əsl davamçısı Əlisa Nicat “Zəkioğlu” nəşriyyatı ilə birgə 100 cildlik “Fikir antologiyası” seriyasının da təməl daşını qoyan ilklərdəndir. 

Ölçüsüz, amma biçili cəsarət misalı olan yaradıcılığı–“səksən min xəzinə pula” verilməyəcək bir dəyərdə. Fəaliyyəti - qarışqa çalışqanlığı, fil dözümlülüyü ilə assossiativ.

Zaman-zaman ustadlaşan Əlisa Nicatın öz yazdığından üstün bir şey deyə bilmərik deyə, sözü elə özü ilə tamamlayaq: 

Sönən bir ömür kimi

Günəş endi dağlara.

Qızıldan toz ələndi

Bağçalara, bağlara...

Və... Əlisa Nicatın belə Yay axşamları hələ çox yandıracaq “közərən ilhamları...”