XI sinifdə müəllim çıxardığım qəzeti alıb cırdı… - Taleh Yüzbəyovla müsahibə

- Yaxşıyam, çox sağ ol. Təbii ki, karantinin hamı kimi mənə də müəyyən təsirləri oldu. Amma mənim üçün müsbət tərəfləri daha çox idi. Oturdum, yaxşı ssenarilər yazdım, indi də onları çəkirəm. Sonuncu videonun ssenarisini də aprel ayında yazmışdım. Karantin günlərində də çəkdim, yenə də bununla bağlı videolarımız olacaq. Hazır ssenarilər var. Birinci çəkdiyim "Karantində evlilik" idi, yayımlanıb. İkincini isə yaxın günlərdə yayımlayacayıq. Bu "Karantin balladası" olacaq. Bunu ilk başlarda yazsam da, indi çəkirəm. 

- Təxminən, hə. Mənim işim budur da. İşlərin dayanması da buna şərait yaratdı. 

- Bunu çox yerdə demişəm, yenə deyim. Bəli, uşaqlıq istəyim idi. Amma bir ara jurnalist də olmaq istəmişdim. 11-ci sinifdə oxuyanda məktəbdə qəzet çıxartmışdım, amma həmin gün müəllim qəzeti cırdı (gülür). Jurnalist olmaq istəyi zamanla içimdən çıxdı, aktyor olmaq isə yox. Təhsili də sevə-sevə aldım, indi də sevə-sevə bu sahə üzrə çalışıram. 

- Xüsusi səbəb yox idi. Sadəcə, sevirdim. 

- Yox, 11-ci sinifdə oxuyanda bu istəkdən imtina elədim. Aktyor olmağa qərar verdim. Amma əvvəldən içimdə idi. Belə deyək, ikisi arasında qaldım. 

 

- "Ceyhun" olub ən birinci. Sonra "Evli kişi", daha sonra da çəkdiyim reklamlar. Ən çox məşhurluq verən isə "Zəhər tuluğu" oldu. 

- Yox, ümumi neqativləri Adil obrazında birləşdirdim. O, neqativ kütlədən yaranmış bir obrazdır. Həm də, ədalətli obraz. Məqsədim güzgü rolu oynamaqdır, cəmiyyətdə olan insan tiplərini özlərinə göstərməkdir. Əvvəl bir seriya olacağını fikirləşirdim, amma sonra artırdım. Ardı da gələcək. 

- Arasında bayağı filmlər də var, razıyam. Mən ora sadəcə aktyor kimi cəlb olunmuşam. Bayağı olması artıq mənlik bir məsələ deyil. Ssenarini mən yazmamışam ki. Həm də bu, qabaqcadan bilinən məsələ deyil. 

- Əvvəl yox idi, amma indi var. Əvvəl-əvvəl heç kimdə olmur. Sadəcə çəkilmək, pul qazanmaq, məşhur olmaq istəyirsən. Həm də, məcbur olursan, axı, dolanmalısan da. 

- Belə deyim. Hər şeydən əvvəl bu bir seçimdi. Həm də, lap əvvəldən bilinmir ki, bu film bayağı olacaq, ya yox. Ssenari tam əvvəldən bilinmir yəni. Hərə öz rolunu oynayır. Mən indi durum pisləyim ki, ay elə olmaz, belə olmaz, sən sənətkarsan, bu nə filmdi çəkilirsən, o da olmur. Amma bu işin maddiyyat tərəfi də var, axı. Teatrda nə pul var ki? Axı, biz aparıb həmin aktyorlara pul vermirik. Bu sahəyə yaxşı pul ayrılmır və hər kəsin pulu filmlərdən çıxır. Hansısa aktyora yaxşı qonorar ödənilirsə, niyə də çəkilməsin? Başqa bir məsələ, xaricdə həmin aktyorların agentlikləri olur, onlara hansı filmə çəkilib-çəkilməməyi deyir. Bizdə isə belə bir şeydən söhbət gedə bilməz. 

- Peşman olsam, nə olacaq ki? Heç birinə. Amma indiki ağlım olsa, sadəcə bəzilərinə çəkilmək istəməzdim. 

- Yox, bu, düzgün olmaz. Olan olub, artıq çəkilmişəm. İndi durub pisləyim, yaxşı deyil. Axı, mən onlara çəkiləndə həvəsli idim. 

- Kişi ilə öpüşmə, lüt olacağım rollar, heyvanla sevişmərəm, nəsə mundar şey yemərəm və.s. Müəyyən şeylər var da. Həm xarakterdən irəli gələn, həm də iyrənclik baxımdan. 

- Məncə, bu da meyar deyil. Seçim məsələsidir. Nə qədər açıq baxışlı olsam da, bəzi şeylər mənlik deyil. Həm bacarmaram, bacardığımı da etmək istəmərəm.  

- Ad çəkib söz-söhbət yaratmaq istəmirəm, amma düşündüyüm bir neçə nəfər var. Mən başımı aşağı salıb öz işimlə məşğul olan adamam. İndi kiminsə adını çəksəm, nə dəyişəcək? Heç nə. Həmin adamı məşhur edən kütlə var. Yəqin ki, nəsə görürlər, maraqlı olur. Amma sənət baxımından, peşəkarlıq baxımından mən qəbul etmədiyim məsələlər var. 

- Yaşar Nuri, Səməndər Rzayev, Eldəniz Zeynalov, Fazil Salayev, Fuad Poladov, Yusif Vəliyev, Şahmar Ələkbərov. Azərbaycanın sevdiyim aktyorlarıdır, kumirlərimdir. 

- Çarli Çarplin, Emir Kustiritsa, Gary Oldman, Ues Anderson və.s.

- Qarışıqdır. Yəni, təsirləndiyim kimlərsə var, amma üslub olaraq özüməm. Özüm yaradıram. Təsirlənmə isə bütün sahələrdə nomraldır. O cümlədən də mənim təsirlənməyim. Çoxlu film izləyirəm. Ola bilər belə bir şey. 

- Yox. Sadəcə, dediyim kimi, təsirlənmələr olub. Ən məşhuru "Zəhər tuluğunda" idi. Adilin bıçaqlanma səhnəsi. Tam olaraq olmasa da, təsirlənmə oldu. Bəzən isə olub ki, bilmədən çəkmişəm, amma görmüşəm şüuraltı qalıb məndə, təsirlənmişəm.

- Hələ ki özümü böyük güzgü saymıram. Burda müəyyən şeylər var. İndi özümü balaca əl güzgüsü kimi görürəm. Hər şeyi göstərmək olmur. Senzura var, çatışmayan şeylər var. 

 

- "Bizim Cəbiş müəllim", "Ölsəm, bağışla", "Ömrün səhifələri". 

- "Alma almaya bənzər", "Görüş". Bunları o qədər də sevmirəm. Başqaları da var. 

- Əvvələr daha çox oxuyurdum. Yəni, bədii ədəbiyyatı. İndi daha çox ixtisasım üzrə oxuyuram. Amma Azərbaycan ədəbiyyatını yaxşı oxumuşam, mütaliə eləmişəm. Ən sevdiyim yazıçı Haqverdiyevdir. Sonra Fərman Kərimzadə. Sadəcə, vaxt baxımından çatdırmaq olmur. Hazırda "Homo Sapiensi” oxuyuram. İş, ev, məişət qayğıları sıxmasa, daha çox oxuyaram. Bu, mənim özümə də lazımdır. 

- Yalan deməyim, heç kimi. Yəni, tanıyıram, müəyyən qədər oxumuşam, amma durum konkret olaraq kimisə oxuyuram, deyim, yox, elə bir müəllif yoxdur. Bu da sadəcə son illər vaxt baxımındandır. Amma yenə də düzgün deyil. Oxumalıyam, oxuyacam da. 

- Əlbəttə. Çox güman ki, müraciət də edəcəm. 

- Həzin, lay-lay, astagəl. 

- 1) Çarli Çaplindən "Körpə"

2) Emir Kustiritsadan "Undergraund"

3) Ues Anderson "Grand Budapeşt Hoteli".